معرفی وبلاگ
مطالب این وبلاگ هیچ کدوم نوشته ی خودم نیست و در حین وبلاگ گردی های زنانه ام با آنها برخورد میکنم اما بسیار مهم هستند و البته ذکر منبع را فراموش نکرده ام...
دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 79366
تعداد نوشته ها : 26
تعداد نظرات : 16
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
رسيدگي به همسر و فرزندان:
يكي از توصيه هايي كه حضرت آيت الله بهجت (اعلي الله مقامه) داشتند اين بود كه مي فرمودند: به خانه كه مي رسيد كتاب ها را بگذاريد پشت در ولي مواظب باشيد كه ندزدند! يعني طوري نشود كه وقتي به خانه مي رويد، تازه بخواهيد چيزي بنويسيد و كتابي بخوانيد و بند كتاب و كامپيوتر و ... بشويد؛ اشتباه است، ديگر الآن بايد يك وقتي را بگذاريد براي زن و فرزند و اهل خانه.
يكي از توصيه هايي كه حضرت آيت الله بهجت (اعلي الله مقامه) داشتند اين بود كه مي فرمودند: به خانه كه مي رسيد كتاب ها را بگذاريد پشت در ولي مواظب باشيد كه ندزدند! يعني طوري نشود كه وقتي به خانه مي رويد، تازه بخواهيد چيزي بنويسيد و كتابي بخوانيد و بند كتاب و كامپيوتر و ... بشويد؛ اشتباه است، ديگر الآن بايد يك وقتي را بگذاريد براي زن و فرزند و اهل خانه.
تنظيم برنامه:
عمرتان را به سه 8 ساعت تقسيم كنيد: 8 ساعت كار و تلاش؛ كه كار و تلاش ماها درس خوندن و درس دادن است. در هر حال، 8 ساعت بيرون درست كاركردن است. 8 ساعت هم براي خواب و استراحت؛ و 8 ساعت هم براي لذت هاي حلال، تفكر و عبادت، كارهاي شخصي و...
روزي حضرت ايشان برنامه بنده را تقرير كرده و فرمودند: شما سحر از خانه مي آيي بيرون و به نماز و حرم مي روي، و برمي گردي خانه و صبحانه مي خوري و بعد سر درس و كار تا ظهر؛ ظهر هم نماز خوانده و برمي گردي منزل ناهار را مي خوري؛ اگر وقت خواب باشد نيم ساعت هم مي خوابي، بعد دو مرتبه مي روي بيرون سركار و درس تا غروب، غروب هم نماز را مي خواني. تازه بعدش ما مي رفتيم كتابخانه و گاهي اوقات درس هاي فوق العاده مي رفتيم، حدود ساعت 10 به خانه برمي گشتيم.
آيت الله بهجت (ره) مي فرمودند كه براي چي وقتي مي آيي خانه و زن و بچّه مي آيند دور و برتان، تازه كتاب باز مي كنيد و مي گوييد مي خواهم اين ها را كه صبح تا حالا خواندم مطالعه كنم؟ چون فردا مي خواهم آن درس را مباحثه كنم؟ بايد طوري برنامه ريزي كنيد كه وقت زن و بچّه ضايع نشود و به آن ها هم برسيد. اهل خانواده هم حقوقي دارند. بالأخره زن و بچه و حتّي خود آدم نيازهايي دارد كه اگر لذّت هاي حلال نباشد همان عبادتش هم با نشاط نيست، درس خواندنش هم نشاط چنداني ندارد.
معمولاً امثال ماها كمتر به اين امر توجه مي كنيم، زن و بچّه را رها مي كنيم به حال خودشان، و خودمان را مديون اين ها مي كنيم. نبايد غافل شد از اين كه اگر پول كمتر باشد، زندگي مي گذرد؛ ولي زن، دختر و پسر آدم، كمبود محبّت را از كجا جبران كنند؟ در خانه چه كسي را بايد بزند و بگويد محبّت مي خواهم؟ اگر مابه موقع و اندازه به زن و فرزندان محبّت ابراز نداريم، بايد عوارض پس از آن را پذيرا باشيم. پول و امور مادي را مي توان از خويشان، صندوق و يا كسي قرض گرفت، امّا محبّت را هيچ كس جز مرد و زن نسبت به فرزندان و مرد نسبت به همسر نمي تواند جبران كند. پس بايد آدم مواظب باشد كه حق همسر و فرزندانش بخاطر اين كه چيزي را كسب و يا جبران كند، ضايع نسازد. محبّت از امور جايگزين ناپذير است. چند وقت پيش يك نامه اي را دريافت كردم كه دختر خانمي نوشته بود، من غبطه مي خورم به دختر خاله ام كه مي بينم پدرش او را مي بوسد. دوستش دارد، محبّتش مي كند. امّا دريغ از يك بوسه اي كه باباي ما به ما داشته باشد. تنها حواس او به رفتار ما در منزل معطوف است. او همه ما را خسته كرده و پيوسته مي گويد بكن! نكن!... .
اين چيزي بود كه ما از استاد گرامي حضرت آيت الله بهجت (رضوان الله تعالي عليه) ياد گرفتيم كه بايد نسبت به خانه و خانواده بسيار اهميّت داد و مواظبت كرد كه حق بچه ها بخاطر ديگران، يا كتاب و درس ضايع نشود.
عمرتان را به سه 8 ساعت تقسيم كنيد: 8 ساعت كار و تلاش؛ كه كار و تلاش ماها درس خوندن و درس دادن است. در هر حال، 8 ساعت بيرون درست كاركردن است. 8 ساعت هم براي خواب و استراحت؛ و 8 ساعت هم براي لذت هاي حلال، تفكر و عبادت، كارهاي شخصي و...
روزي حضرت ايشان برنامه بنده را تقرير كرده و فرمودند: شما سحر از خانه مي آيي بيرون و به نماز و حرم مي روي، و برمي گردي خانه و صبحانه مي خوري و بعد سر درس و كار تا ظهر؛ ظهر هم نماز خوانده و برمي گردي منزل ناهار را مي خوري؛ اگر وقت خواب باشد نيم ساعت هم مي خوابي، بعد دو مرتبه مي روي بيرون سركار و درس تا غروب، غروب هم نماز را مي خواني. تازه بعدش ما مي رفتيم كتابخانه و گاهي اوقات درس هاي فوق العاده مي رفتيم، حدود ساعت 10 به خانه برمي گشتيم.
آيت الله بهجت (ره) مي فرمودند كه براي چي وقتي مي آيي خانه و زن و بچّه مي آيند دور و برتان، تازه كتاب باز مي كنيد و مي گوييد مي خواهم اين ها را كه صبح تا حالا خواندم مطالعه كنم؟ چون فردا مي خواهم آن درس را مباحثه كنم؟ بايد طوري برنامه ريزي كنيد كه وقت زن و بچّه ضايع نشود و به آن ها هم برسيد. اهل خانواده هم حقوقي دارند. بالأخره زن و بچه و حتّي خود آدم نيازهايي دارد كه اگر لذّت هاي حلال نباشد همان عبادتش هم با نشاط نيست، درس خواندنش هم نشاط چنداني ندارد.
معمولاً امثال ماها كمتر به اين امر توجه مي كنيم، زن و بچّه را رها مي كنيم به حال خودشان، و خودمان را مديون اين ها مي كنيم. نبايد غافل شد از اين كه اگر پول كمتر باشد، زندگي مي گذرد؛ ولي زن، دختر و پسر آدم، كمبود محبّت را از كجا جبران كنند؟ در خانه چه كسي را بايد بزند و بگويد محبّت مي خواهم؟ اگر مابه موقع و اندازه به زن و فرزندان محبّت ابراز نداريم، بايد عوارض پس از آن را پذيرا باشيم. پول و امور مادي را مي توان از خويشان، صندوق و يا كسي قرض گرفت، امّا محبّت را هيچ كس جز مرد و زن نسبت به فرزندان و مرد نسبت به همسر نمي تواند جبران كند. پس بايد آدم مواظب باشد كه حق همسر و فرزندانش بخاطر اين كه چيزي را كسب و يا جبران كند، ضايع نسازد. محبّت از امور جايگزين ناپذير است. چند وقت پيش يك نامه اي را دريافت كردم كه دختر خانمي نوشته بود، من غبطه مي خورم به دختر خاله ام كه مي بينم پدرش او را مي بوسد. دوستش دارد، محبّتش مي كند. امّا دريغ از يك بوسه اي كه باباي ما به ما داشته باشد. تنها حواس او به رفتار ما در منزل معطوف است. او همه ما را خسته كرده و پيوسته مي گويد بكن! نكن!... .
اين چيزي بود كه ما از استاد گرامي حضرت آيت الله بهجت (رضوان الله تعالي عليه) ياد گرفتيم كه بايد نسبت به خانه و خانواده بسيار اهميّت داد و مواظبت كرد كه حق بچه ها بخاطر ديگران، يا كتاب و درس ضايع نشود.
منبع: پايگاه اطلاع رساني حجت الاسلام و المسلمين دكتر مرتضي آقا تهراني